6. Półmaraton Szakala: Korespondencyjny pojedynek i sekundowe różnice [ZDJĘCIA, WIDEO]

Zwyciężczyni – Szakalica Gosia – jest weteranką swojego klubowego półmaratonu (pobiegła czwarty raz), a do tego co roku pomaga przy jego organizacji. Znajomość trasy jej zdecydowanie pomogła – wiedziała, że dobrze jest zbudować przewagę na pierwszej połowie dystansu, a na górkach ją utrzymać. Po 12 latach biegania mniej startuje na asfalcie i obecnie woli przełaje i biegi ekstremalne, co pokazała wygrywając tegoroczną Bitwę o Łódź. W styczniu planuje powalczyć w zimowej odsłonie Bitwy.

Artur Kamiński wspomniał swoją zaciętą walkę o zwycięstwo. Jemu również sprzyjało doświadczenie na tej trasie (5. start na 6 edycji). Janek Wychowałek uciekał na podbiegach i zbiegach, więc Artur przeprowadził decydujący atak dopiero na 19. kilometrze. Na koniec roku chce jeszcze wrócić na asfalt w Biegu Niepodległości w Turku oraz Biegu o Puchar Wójta Gminy Siemiątkowo.

Zdeklarowanym asfaltowcem jest również Damian z Łodzi, któremu nie przeszkodziło to jednak pobiec tu drugi raz z rzędu. Na ulicy nie ma takich podbiegów i zbiegów, co mu zdecydowanie bardziej odpowiada. Na trasie Szakala można jednak poznać ciekawych ludzi – powiedział – bardziej niż w biegach ulicznych widać wzajemne wspieranie się. To jest coś pięknego, kiedy nawzajem do siebie krzyczymy: nie odpuszczaj, dasz radę! Na mecie Damian popisał się piorunującym sprintem. Jak stwierdził, taką ma tradycję, żeby na końcu dać z siebie wszystko. Taki trening psychiki, żeby przełamać blokady i pokazać sobie, że wszystko jest możliwe.

Dla Bogumiła, trenującego od niedawna miejscowego biegacza, była to druga „połówka” w życiu. Tę pierwszą zaliczył ostatniego lata w Aleksandrowie Łódzkim, w prawie 40-stopniowym upale. Teraz za to wybrał najtrudniejszy półmaraton w regionie. Górki nie były takie straszne, choć dwa razy przyglebił na cztery łapy. Chociaż to przełaj, poprawił czas z debiutu. Bogumił najwyraźniej jest wielbicielem mocnych wrażeń.

Szakal rozwija się powoli, ale bardzo długo, podobno do setnego roku życia – powiedział po zawodach przewodniczący Szakali Bałut Maciej Rakowski. Frekwencja z biegiem lat stopniowo rośnie, lecz prawdopodobnie w przyszłym roku limit uczestników zostanie ustalony na 750 osób. Więcej po prostu Las Łagiewnicki nie pomieści. Sądząc po wypowiedziach zawodników, Półmaraton Szakala jest nie tylko rajem dla przełajowców, lecz przyciąga również biegaczy ulicznych, którzy szukają tu odmiany na koniec sezonu.

Na koniec oddajmy głos jednemu z organizatorów, festiwalowemu Ambasadorowi Szymonowi Drabowi:

VI Półmaraton Szakala. To już historia – ale jaka historia. Tygodnie pracy całego sztabu ludzi, by stworzyć imprezę od biegaczy dla biegaczy. Czy się udało? Nie do mnie – a do uczestniczących należy skierować to pytanie. Ja bawiłem się wyśmienicie! Nie tylko jako organizator, ale również jako jeden z biegnących – mając swoją małą misję – uwiecznić w obiektywie kamery trasę, zawodników i ich zmagania, a także przeprowadzić kilka wywiadów „w 3 zakresie”. Efekty pracy możecie zobaczyć w filmie poniżej.

Mam nadzieję, że pijąc z zielonego „szakalowego” kubka z leśnym motywem borsuka będziecie nie raz wracali wspomnieniami do urokliwego Lasu Łagiewnickiego. A trzeba wiedzieć, że Szakale nie bez powodu poprowadziły trasę Półmaratonu Szakala po terenie Lasu Łagiewnickiego. Las ten mieści się w granicach Parku Krajobrazowego Wzniesień Łódzkich i stanowi jeden z największych kompleksów leśnych znajdujących się w granicach miasta w Europie. To właśnie tutaj na co dzień można spotkać pośród licznych ścieżek kolegów i koleżanki z biegowych zawodów. Krajobraz jaki można było zobaczyć na trasie biegu, wzmocniony jesiennymi kolorami, pokazuje uczestniczącym zupełnie inne oblicze miasta.

Dziękuję i do zobaczenia w przyszłym roku: na szakalowych sztafetach i jesiennym półmaratonie.

Z biegowymi pozdrowieniami

Szymon Drab, Ambasador Festiwalu Biegów

Niebawem więcej zdjęć z imprezy.