Paulina Buziak: Wiatr we włosach to jest to!

 

Paulina Buziak: Wiatr we włosach to jest to!


Opublikowane w pt., 18/10/2013 - 13:33

Niedawna rekordzistka Polski w chodzie sportowym na 20 km* uwielbia hiszpańskie słońce i jazdę motocyklem Kawasaki. Zaczynała od biegów i kto wie, czy nie zostałaby przy nich, gdyby nie Józef Wójtowicz.

Nieżyjący już trener Sokoła Mielec miał oko do talentów. Wypatrzył m.in. Agnieszkę Sambor, Pawła Krawczyka, Rafała Sikorę i Rafała Augustyna. Paulina Buziak wpadła mu w oko podczas zawodów szkolnych, gdzie biegała na 800 m. – Co takiego we mnie dostrzegł? Charakter – uśmiecha się olimpijka z Londynu. – Na jednym z biegów przełajowych wystartowałam bez kolców. Padał deszcz, warunki były straszne. Co chwila upadałam w błoto, ale podnosiłam się i biegłam dalej. Do samej mety.

Początek przygody z chodem do najłatwiejszych jednak nie należał. – Wiadomo, to specyficzna konkurencja. Szybko się zniechęciłam i po kilku zajęciach dałam sobie spokój. Jednak pan Wójtowicz był uparty. Przyjechał do domu, porozmawiał z moimi rodzicami. Urozmaicił treningi – trochę chodziłam, trochę biegałam. Do niczego nie zmuszał. Aż pojechaliśmy na duże zawody o Puchar Poczty Gdańskiej. Wygrałam, zdobyłam okazały puchar i dostałam olbrzymiego „kopa” do dalszej pracy. Zapomniałam o biegach, liczył się już tylko chód – wspomina Paulina.

Jedna zawsze musi odpaść

Teraz biega tylko w okresie roztrenowania. Trzy razy w tygodniu pokonuje dystans 10-12 km w odpowiednim tempie. W połowie listopada wyjeżdża do Cetniewa na zgrupowanie kadry, gdzie zaczną się szlify nad techniką. Końcówka roku skłania do podsumowań, jaki zatem był dla Pauliny ten 2013 rok? – Mimo zaledwie 29. lokaty podczas moskiewskich mistrzostw świata, zaliczam go raczej na plus – analizuje – W Rosji zrobiłam, co mogłam. Byłam najlepsza z Polek. Poza tym zdobyłam dwa medale mistrzostw kraju i byłam trzecia w prestiżowym International Race Walking Tour, zawodach odbywających się w Czechach, Polsce, na Litwie i Słowacji.

27-letnia mielczanka przekonuje, że o nieudanym olimpijskim debiucie (45. miejsce) już dawno zapomniała. – Czasem o Londynie przypomną mi tylko dziennikarze – śmieje się – Ale myślę oczywiście o następnych igrzyskach.

Plany na 2014 rok? – Puchar Świata w Chinach i mistrzostwa Europy w Szwajcarii. Znów szykuje się ciężka walka o miejsce w kadrze. Dziewczyny są cztery, a miejsc tylko trzy. Przed olimpiadą odpadła Kaśka Kwoka, przed mistrzostwami świata w Moskwie Agnieszka Szwarnóg, a teraz… – Paulina zawiesza głos – nie wiadomo, jak będzie.

Schabowy i obfita kolacja

Kilka miesięcy temu towarzyszyłem Paulinie podczas kompleksowych badań mających na celu stworzenie profilu zawodnika. Krzysztof Wróbel z Centrum Rehabilitacyjno-Medycznego Reh-Mediq Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania zwracał uwagę na kontrolę równowagi. Skupił się na obręczy biodrowej, a testy pozwalały określić ryzyko urazów i przeciwdziałać im. Bo jak mówią Amerykanie, stabilizacji nie dostaje się na całe życie.

Te badania to był pomysł zawodniczki, która postanowiła zmienić coś w swoich przygotowaniach do sezonu i lepiej poznać własne ciało. To pokazuje, jak profesjonalnie podchodzi do tego, co robi. A ja, spoglądając na Paulinę, nie mogłem się nadziwić, skąd w tak kruchej istocie tyle ognia.

Dlatego teraz zapytałem o dietę chodziarki. – Śniadanie to kromka chleba z dżemem bądź miodem i herbata. Ale już obiad wygląda normalnie. Wsuwam zupę i drugie danie. Czasem jest to klasyczny schabowy z ryżem i solidną porcją surówek. Do tego owoce. Chodziarze folgują sobie podczas kolacji. Może tego nie widać, ale naprawdę bardzo dużo jem. Inna sprawa, że dużo też spalam – tłumaczy 48-kilogramowa dziewczyna z kaloryferem na brzuchu.

Odpoczynek na motocyklu

Paulina, jak każdy zawodowy sportowiec, żyje na walizkach, ale takie życie jej odpowiada. Zwiedziła już kawałek świata, zawsze chętnie wraca do ciepłej Hiszpanii, najlepiej, gdy jest to Barcelona. Lubi też klimat Republiki Południowej Afryki, gdzie polscy chodziarze tradycyjnie jeżdżą na obozy wysokogórskie.

Hobby ma specyficzne. – Odpoczywam, przemierzając podmieleckie trasy na swoim motocyklu Kawasaki. To chopper o pojemności 250 cm sześciennych. Wiatr we włosach to jest to! – zapala się absolwentka Uniwersytetu Rzeszowskiego, która na drugiej uczelni kończy właśnie ekonomię i zarządzanie firmami. – Co zrobię, gdy zdarzy się usterka? Jak to co? Wykonam telefon do przyjaciela.

*Wynik Pauliny Buziak to 1:29:44. Obecnie rekord kraju należy do Ambasadorki Festiwalu Biegowego Katarzyny Kwoki - 1:29:21.

TSZ

 

Polecamy również:


Podziel się:
kochambiegacnafestiwalu
kochambiegacwpolsce