Mali maratończycy. Czy dzieci powinny brać udział w biegach długodystansowych?

Maraton - bieg o dystansie 42,195 km dla większości biegaczy uprawiających tzw. jogging to dystans nie do pokonania. Start w tym biegu wiąże się z długimi przygotowaniami i wytężoną pracą nad organizmem. Dlatego mimo popularności biegania, według różnych źródeł, zaledwie 0,01 % ludzkości zdołało pokonać ten dystans. W tym kilkaset dzieci poniżej 10 roku życia.

Najgłośniejszym z nich był hinduski chłopiec, którego historię poprzez film "Mały Maratończyk", mógł poznać cały świat. Przedstawia on 5 lat z życia Budhii Singha, małego biednego chłopca, który jako 3-latek zostaje sprzedany przez matkę za jedyne 10 dolarów ulicznemu handlarzowi. Jednak jego nadzwyczajny talent do biegania spowodował, że trafił do lokalnego trenera judo, który odkrywszy w nim te umiejętności postanowił je rozwinąć i wykorzystać. Po kilku miesiącach trenowania - Budhii przebiega niesamowite jak na swój wiek 4 lat dystanse. Przebiega również maraton stając się ulubieńcem mas ale i źródłem dochodów dla swojego trenera.

Dokument ten nie jest jednak historią z „happy end-em”. Był sposobem na zwrócenie uwagi na istotę nędzy, w jakiej żyją indyjskie dzieci, która m.in. doprowadziła do zatracenia wartości tolerancji i równości, wolności - idei będących podstawą rywalizacji sportowych. Film sprowokował też dyskusję, czy dzieci poniżej 18 roku życia powinny startować w biegach na dłuższych dystansach (ta w ostatnim czasie przypomina groteskę).

Jakie więc konsekwencje niesie za sobą ich udział m.in. w maratonach?

Niewątpliwie dzieci tak małe, jak główny bohater filmu, trenując nie powinny przekraczać dystansu kilkuset metrów. Jednak nie ma dowodów na to, że dla starszych dzieci, które same wychodzą z inicjatywą treningów, biegi na dłuższych dystansach są szkodliwe. Wielu nawet podkreśla, że bieganie to mniej kontuzjogenny sport niż koszykówka, jazda na rowerze czy piłka nożna w którą grają już 5-6 latki.

Regulaminy maratonów nie przewidują udziału dzieci poniżej 18 roku życia. Coraz częściej jednak, szczególnie w krajach anglosaskich, dopuszcza się ich udział w takich biegach, a nawet zostały spisane wytyczne dla rodziców i organizatorów. Podstawą do udziału dzieci w maratonach jest decyzja ich samych, rodziców oraz opinia lekarza. Poza tym brane są pod uwagę warunki zewnętrzne, jak pogoda oraz ilość zawodników w danym maratonie. Treningi natomiast nie mogą kolidować z nauką w szkole. Bieganie zaś powinno być przede wszystkim zabawą nie nastawioną na bicie rekordów. Te jednak są uznawane i opisywane, o czym pisaliśmy wielokrotnie na łamach naszego portalu.

Nie ma obiektywnych przesłanek popartych badaniami, by dzieci i młodzież nie brały udziału w biegach długodystansowych. Dane zebrane podczas udziału dzieci w międzynarodowych maratonach pokazują, że wyniki badań medycznych małych maratończyków zarówno podczas biegu, jak i po, są bardzo dobre. Z drugiej strony lekarze, wskazując na metodykę nauczania ruchu, zdecydowanie odradzają starty dzieci na długich dystansach. Ten rozdźwięk to efekt braku badań jakie przełożenie na dorosłe życie – fizyczne i psychiczne – mają wczesne starty na długich dystansach i wysiłek w nie włożony. Dlatego więc każdy start osoby niepełnoletniej w biegu długodystansowym, ale raczej nie w maratonie, winien być rozpatrywany indywidualnie.

MZ

Źródła:

http://www.runningschool.co.uk/
http://www.active.com/
www.childrensrunning.org

fot. Archiwum, mat.pras.